سبد خرید شما خالی است 
رست قهوه چیه؟ مقایسه بین رست لایت، مدیوم و دارک
اگه تو هم مثل من عاشق قهوه‌ای و هر روز صبح با یه فنجون جادویی بیدار می‌شی، حتماً شنیدی که "رست" قهوه چقدر مهمه. اما دقیقاً رست قهوه چیه؟ و چرا یکی لایت رو ترجیح می‌ده و اون یکی دارک؟ بذار برات مثل یه گپ دوستانه توضیح بدم. من که سال‌ها تو دنیای قهوه غوطه‌ورم، می‌دونم انتخاب رست درست می‌تونه فنجونت رو از معمولی به افسانه‌ای تبدیل کنه. بریم قدم به قدم ببینیم!
رست قهوه یعنی چی؟ فرآیند جادویی پشت طعم مورد علاقه‌ت
رست قهوه، همون حرارت دادن دانه‌های سبز قهوه تو یه دستگاه رستر هست. این کار مثل پختن نون یا کباب کردن گوشته – دما و زمانش طعم، عطر، رنگ و حتی بافت دانه رو تغییر می‌ده. دانه‌های خام قهوه طعم علفی و ترش دارن، اما بعد از رست، تبدیل به اون قهوه خوشمزه‌ای می‌شن که عاشقشی.
چرا رست مهمه؟ بدون رست، قهوه‌ت مثل خوردن علف تازه‌ست! رست طعم‌های پنهان دانه (مثل میوه‌ای، شکلاتی یا دودی) رو بیرون می‌کشه.
انواع رست: معمولاً به سه دسته اصلی تقسیم می‌شه: لایت، مدیوم و دارک. هر کدوم دمای خاص خودشون رو دارن و روی اسیدیته (ترشی)، بدنه (سنگینی طعم) و کافئین تأثیر می‌ذارن.
حالا بریم سراغ تفاوت‌های اصلی. تصور کن داری سه تا قهوه رو تست می‌کنی – کدومش مال توئه؟
رست لایت قهوه: سبک، تازه و پر از میوه
رست لایت، مثل یه قهوه صبحگاهی سبک و شادابه. دانه‌ها تو دمای حدود ۱۹۵-۲05 درجه سانتی‌گراد رست می‌شن و "first crack" (صدای ترکیدن اولیه) رو رد می‌کنن، اما بیشتر از این نمی‌رن. نتیجه؟ دانه‌هایی قهوه‌ای روشن مثل رنگ دارچین، بدون روغن روی سطح.
- طعم و عطر: اسیدیته بالا، طعم‌های میوه‌ای و گلی مثل بلوبری، گریپ‌فروت یا توت‌فرنگی. کمتر تلخ، شیرین‌تر و تازه‌تر.
- بدنه و بافت: سبک و ظریف، مثل یه چای سبک.
- کافئین: بیشتر از بقیه، چون دانه‌ها متراکم‌ترن و کمتر وزن از دست می‌دن.
- بهترین برای: کسایی که عاشق طعم اصلی دانه (origin flavor) هستن، مثل قهوه‌های تک‌خاستگاه اتیوپیایی. عالی برای پوراوور یا فرنچ پرس.
رست مدیوم قهوه: تعادل عالی برای هر روز
مدیوم، همون "همه‌کاره" قهوه‌هاست. دما حدود ۲05-۲۱۰ درجه، بعد از first crack و کمی قبل از second crack. رنگشون قهوه‌ای متوسط مثل شکلات شیری یا چوب گردوئه، و یه کم روغن ممکنه نشون بده.
- طعم و عطر: تعادل بین اسیدیته و شیرینی، با نت‌های کاراملی، شکلاتی یا آجیلی. کمتر ترش از لایت، اما هنوز پیچیده.
- بدنه و بافت: متوسط و صاف، نه خیلی سبک نه سنگین.
- کافئین: متوسط، چون دانه‌ها کمی سبک‌تر شدن.
- بهترین برای: اسپرسو، لاته یا فیلتر – هر روش دم‌آوری! اگه قهوه‌ت رو با شیر می‌خوری، مدیوم جور درمی‌آد.
رست دارک قهوه: سنگین، دودی و پرقدرت
دارک رست، برای عاشقان قهوه‌های غلیظ و جسور. دما بالا می‌ره تا ۲۱۰-۲۲۵ درجه، با second crack کامل. دانه‌ها سیاه‌رنگ، براق و روغنی می‌شن.
- طعم و عطر: بدنه سنگین، طعم‌های دودی، تلخ و شکلاتی تلخ. اسیدیته کم، اما تلخی و شیرینی غالب.
- بدنه و بافت: غلیظ و پر، مثل یه آغوش گرم.
- کافئین: کمتر، چون دانه‌ها سبک‌تر و متخلخل‌ترن (هرچند حجمشون بیشتره).
- بهترین برای: اسپرسو ترکیبی با شیر، مثل کاپوچینو.
